Dün işten eve geldiğimde ecrinin "anne bugün beni okulda hayal kırıklığına uğrattın!" sözleriyle irkildim.
Aman Allahım neyi unuttum acaba ? Beynimde fırtınalar koptu fakat hayal kırıklığı yaşatacak bir durum yoktu ortada.
-Ne oldu kızım,hayırdır neyi unuttum
-Hani okulda süt içmeme izin vermeyecektin (Okul sütü projesinde geçen sene zehirlenen çocuklar olduğu için içmek istemedi,zaten bende izin vermek niyetinde değildim)Öğretmenim beni süt içeceklere yazdı,izin vermişsin dedi.
-Tamam yarın konuşur düzeltiriz dedim
Fakat bu olay beni korkularımla yüzleştirdi, Çocuğuma hayal kırıklığı yaşatmak, mutsuz bir çocukluk yaşatmak... Sanırım bu konuda giderek paranoyaklaşıyorum...
bazen onları hayal kırıklığına bazen de üzeceğiz belki ama...böyle onlar kendileri olmayı öğrenecekler inşallah...
YanıtlaSilEvet haklısın, önce kendimi buna alıştırmam lazım.
YanıtlaSil